In 2020 onderging ik, Nina Goedegebure, een fertiliteitstraject in het OLVG ziekenhuis in Amsterdam. Tijdens dit traject viel mij op dat er een gigantische kloof bestaat tussen de klinische wereld van de wetenschap en het leven van patiënten in een fertiliteitstraject. Want hoe verhoud je je tot alle abstracties aan kansberekeningen, statistieken, hormonen en cycli wanneer je nog aan het incasseren bent dat zwanger worden niet romantisch en spontaan gebeurd in de slaapkamer.
Hoe kan dit beter?

Om de onzekerheid en de negatieve connotaties van het fertiliteitstraject om te vormen in iets positiefs begon ik mijn hormoonpillen, injectiespuiten en eendenbekken te beglitteren met strass-stenen. Het was mijn manier om het klinische toe te eigenen en er een vorm aan te geven. Deze ‘iconen van de fertiliteit’ transformeerde ik zo in prachtige glinsterende wanna haves die staan voor hoop en positiviteit. Want jezelf injecteren met hormonen heeft iets destructiefs, maar het leidde me naar de meest ongelofelijke creatie; nieuw leven. Eind 2020 werd ik via IUI zwanger van een tweeling.

Deze glinsterende injectiespuiten werden de start van de crossover Fertility. Waarin ik via de ontwikkeling van een kunst scheurkalender met persoonlijke verhalen, patiënten een hand wil bieden in de verwerking van de abstracties en heftige emoties die gepaard gaan met het ondergaan van een fertiliteitstraject en zo de afstand te verkleinen tussen het geluk en het verdriet dat zo kenmerkend is in de wens om ons voort te plannen.

In een maatschappij waar de gedachte heerst dat alles maakbaar is, krijgt 1 op de 6 stellen te maken met vruchtbaarheidsproblematiek. Van kleine ingrepen tot ingrijpende IVF pogingen, op de poliklinieken fertiliteit worden vele stellen begeleid naar een o zo gehoopte zwangerschap. Een traject dat grote impact heeft op de dagelijkse realiteit, op het lichaam, op een relatie.

Ik ben ervan overtuigd dat het implementeren van een kunstervaring (social design) binnen de patiënten informatie kan leiden tot een beter emotioneel welzijn voor patiënten en kan bijdrage aan een betere kwaliteit van zorg voor mensen die starten aan een vruchtbaarheidsbehandeling.
Door de ontwikkeling van een social design te koppelen aan wetenschappelijk onderzoek wil ik deze visie onderzoeken en onderbouwen.

Want wat kan kunst betekenen binnen een ziekteproces of behandeling?

Fertility bestrijkt dan ook twee pijlers:
1.Het overbruggen van de kloof tussen de klinische wereld van de wetenschap en de abstracties en emoties in de leefwereld van de patiënt.
2.Het onderzoeken en onderbouwen van de werking van kunst binnen een behandelplan als toevoeging aan de informatieverstrekking.

Om dit onderzoek en ontwerp vorm te geven is NINA+ op zoek naar de juiste samenwerkingspartners. Ambitie is om een consortium op te richten met een ziekenhuis, lectoraat en een museum.

Om het vormgeven van dit consortium te financieren verkoopt Nina een serie objecten uit haar traject. Namelijk de ‘Oh No!’ serie, die bestaat uit glinsterende tampons. Deze tampons vertegenwoordigen het meest verdrietige moment in een fertiliteitstraject. Het moment dat je weer ongesteld wordt en de onzekerheid en angst existentieel is. Tegelijk staat de menstruatie voor vruchtbaarheid en hoop.

Denk je een juiste partner te zijn voor dit project, of heb je interesse? Mail naar info@ninaplus.nl

Wil je het project steunen?
Voor 50 euro koop je een beglitterde tampon via de webshop.